ده سنووسه کان (یه حیا ئه مینی کامیرانی)یحیی امینی کامیارانی
نظام های متداول دمکراتیک حکومتی (در سطح کلان )دردنیا به سه دسته تقسیم می شوند . الف – نظامهای پارلمانی ، که رییس کشور در این نوع نظام ها توسط مجلس ملی منتخب مردم انتخاب خواهد شد مانند کشورانگلستان و ترکیه . ب- نظام های ریاستی ، که رییس کشور در آنها بطور مستقیم توسط مردم انتخاب می گردد مانند رییس جمهور در کشور آمریکا . ج – نظام های نیمه ریاستی – نیمه پارلمانی . ممکن کشورها دارای ساختاری متمرکز( متراکم یا غیر متراکم) یا غیر متمرکز باشد . در نظام های متمرکز تمام قوانین و تمام تصمیمات در مرکز گرفته می شود و واحد های تابعه صرفا مجری آنها خواهند بود. اما در نظام های غیر متمرکز هر کدام از واحدها ( مرکز و واحد های تابعه ) دارای اختیارات و صلاحیت های مشخص در وضع قانون می باشند. اگر چه نهاد شوراها در ایران را نمی توان جلوه ای از نظام غیر متمرکز دانست اما به نحوی دارای اختیارات و صلاحیت های تعیین شده برای قانونگذاری هستند . درنظام های غیر متمرکز و نیز غیر متراکم در یک کشور ما شاهد صدها بلکه هزاران حکومت محلی با پارلمان و قوه مجریه خاص هستیم که درایران آنها به عنوان شوراهای محلی می شناسیم . بر خلاف نظام حکومتی ما که در سطح کلان غیر پارلمانی است نظام و ساختار واحدهای تابعه در سطح شوراها پارلمانی است . بدین معنا که مدیرشهر ( شهردار) به عنوان رییس قوه اجرایی (محدود) نه با رأی مستقیم مردم مانند کشور ترکیه ، بلکه به بصورت غیر مستقیم یعنی توسط پارلمان محلی ( شورای شهر) منتخب مردم ، انتخاب می شود و تابع تصمیمات شورا بوده و در صورت تخلف از وظایف خود ، مورد تذکر وسوال و استیضاح قرار می گیرد و شورای شهر قدرت عزل وی را نیز دارا ست . بر این اساس بایستی گفته شود نظام حاکم بر نهاد شورا در ایران نظام پارلمانی است . یحیی امینی
نظرات شما عزیزان:
Power By:
LoxBlog.Com |